Duik in het diepe en tijd voor ontspanning

Hallo allemaal!

Daar is alweer het tweede verslag! Jaja, er is een hoop gebeurd de afgelopen week waar ik jullie over wil vertellen: de eerste dagen bij ECHA en Helsinki bezocht met de fiets! Maar eerst wil ik jullie bedanken voor de leuke berichtjes op de reisverhalen / appjes / mailtjes en andere vormen van hedendaagse communicatie! Het is erg leuk om contact met jullie te houden.

Ready, set, GO!!!
Woensdag was het dan zover, de eerste dag bij ECHA. Ik moet toegeven, het was erg spannend om me bij de balie van dat imposante gebouw te melden. Maar eenmaal aangemeld, verliep alles soepel en snel. Er startte deze dag 11 andere trainees, met een heel scala aan nationaliteiten: Grieks, Fins, Frans, Italiaans, Luxemburgs, Portugees, Roemeens, Spaans en Zweeds. Na een ochtendje presentaties over de organisatie, management en veiligheid, werd ieder naar zijn unit (om de ECHA terminologie te gebruiken) begeleid. Ik zit in de 'Dossier Submission en PIC' unit. In een notendop: deze unit checkt de technische volledigheid van dossiers over chemicaliën die bedrijven ingestuurd hebben en keurt ze daarop goed of af. Erg interessant, maar tijdens mijn project ga ik dat niet doen. Hierover vertel ik meer in het volgende verslag.

De eerste dag kreeg ik een rondleiding door het gebouw. Dit gebouw heeft naast 7 bovengrondse verdiepingen 4 ondergrondse verdiepingen en heeft een totaal vloeroppervlak van 23.000 m2. Het is werkelijk waar gigantisch en zoals ik in mijn eerste week al ervaren heb, verdwaal je er gemakkelijk. In het verleden is dit gebouw gebruikt als bankgebouw. Dat is nog duidelijk terug te zien in de ondergrondse delen van het gebouw, waar de kluisdeuren momenteel toegang verlenen aan conferentiezalen met de hele technische mikmak en ruimtes voor delegaties. Voor ieder Europees land één. Het ademt daar beneden een heel internationale sfeer uit. Erg gaaf om te zien! Ik zit echter op de werkvloer op de vijfde verdieping, met een zit/sta bureau en een hoop kunstlicht. Het verschil moet er wezen.

De rest van de eerste werkweek was gevuld met een aantal intensieve trainingen door teamleden in 'the fish bowl', een klein glazen kantoortje in het midden van de open kantoorruimte. Daarnaast heb ik me ingelezen in REACH wetgeving, de organisatie en de IT tools die ik ga gebruiken. De afkortingen en jargon die ze tijdens besprekingen gebruiken, is nog erg wennen. En er is een hoop nieuwe informatie om te verwerken, maar ik begin gelukkig al wat meer overzicht te krijgen. Ik kom er wel! Als weekafsluiter zijn we vrijdagmiddag met een aantal trainees naar een cafeetje gegaan om wat speciaal biertjes te proberen. Was erg gezellig! Alleen de prijzen vallen toch wel wat tegen, je telt er al snel 8 euries voor weg. Maar na een weekje hard werken, is zo'n biertje extra lekker!

Helsinki by bike
Zaterdag heb ik hier voor het eerst gefietst. Met helm, want dat is verplicht! De vorige huurder had een fiets gekocht en heeft deze laten staan, dus heb ik een fiets tot mijn beschikking. Gelukkig is het een mountainbike met brede banden en veel grip, want door de weersomstandigheden in de winter zijn de fietspaden/wegen niet in al te beste conditie. Optimistisch als ik was, besloot ik (nadat het was gestopt met sneeuwen) de route naar mijn werk te gaan verkennen, ongeveer 11km. Dat bleek al snel een uitdaging, want fietspaden zijn niet aangegeven zoals in Nederland met rood asfalt. Alles lijkt op elkaar en voetpaden en fietspaden zijn niet te onderscheiden. Daarnaast is er op de route veel hoogteverschil waar wij Nederlanders niet aan gewend zijn. Al met al viel de fietstocht een beetje tegen en was ik pas laat in Helsinki en moest al weer snel richting huis om voor het donker thuis te zijn. Bevroren en moe kwam ik thuis, wat was ik blij met de vloerverwarming, zalig!

Zondag ging ik vroeg uit de veren om wat meer tijd in Helsinki door te kunnen brengen. Ik kan je nu al zeggen, dat was het zeker waard! Het weer was veel beter dan gisteren en ik heb zelfs de zon gezien! De kleuren van de omgeving zijn echt fantastisch, het witte tegen de koude kleuren blauw en grijs. Je begrijpt het als je de foto's ziet. Daarnaast levert de afwisseling tussen natuur en stedelijke gebieden erg interessante beelden op. In Helsinki aangekomen is het totaal anders. Het is erg stedelijk, maar doordat gebouwen vaak niet hoger zijn dan 6 verdiepingen en bijna alle straten bomen hebben, voelt het niet drukkend aan. Daarnaast ligt overal waar een zebrapad kan liggen, een zebrapad! In Helsinki is er niet bezuinigd op de architectuur. Naast art nouveau en neoclassicistische gebouwen (waaronder de domkerk) is er ook veel moderne architectuur te vinden. Echt een heel mooie stad.

Het toppunt van de dag was toch wel het bezoek aan de domkerk van Helsinki, Helsingin tuomiokirkko. Vanaf een parkje op een heuvel bij de haven, had ik een mooi overzicht over de stad en de domkerk torende er bovenuit. Werkelijk waar een schitterend gezicht. Eenmaal bij het senaatsplein, een immens groot plein, zie je pas hoe groot deze kerk is. Door het zonlicht en de strak blauwe lucht leek de kerk te stralen. De binnenkant van de kerk is zoals de buitenkant, in neoclassicistische stijl en erg mooi. Na nog wat door de stad gefietst te hebben en een bezoekje aan een lokale markt, was het tijd om richting huis te vertrekken. Daar heb ik peeënstamp gemaakt en een aflevering van Ensiselmäyksellä gekeken. Het was een geslaagd weekend, hopelijk wordt komend weekend net zo top!

Houdoe-hé!


Joost